(بر اساس حکم ماده 53. تاریخ اجراء این ماده از اول مهر ماه سال 1387)- نرخ عوارض شهرداریها و دهیارها در رابطه با کالا و خدمات مشمول این قانون. علاوه بر نرخ مالیات موضوع ماده (16) این قانون. بشرح زیر تعیین میگردد:
الف- کلیه کالاها و خدمات مشمول نرخ ماده (16) این قانون. یک و نیم درصد (5/1%)؛
ب- انواع سیگار و محصولات دخانی. سه درصد (3%)؛
ج- انواع بنزین و سوخت هواپیما. ده درصد (10%)؛
د- نفت سفید و نفت گاز. ده درصد (10%) و نفت کوره پنج درصد (5%)؛
تبصره1- واحدهای تولیدی آلاینده محیطزیست که استانداردها و ضوابط حفاظت از محیط زیست را رعایت نمینمایند. طبق تشخیص و اعلام سازمان حفاظت محیط زیست (تا پانزدهم اسفند ماه هر سال برای اجراء در سال بعد). همچنین پالایشگاههای نفت و واحدهای پتروشیمی. علاوه بر مالیات و عوارض متعلق موضوع این قانون. مشمول پرداخت یک درصد (1%) از قیمت فروش به عنوان عوارض آلایندگی میباشند. حکم ماده (17) این قانون و تبصرههای آن به عوارض آلایندگی موضوع این ماده قابل تسری نمیباشد.
واحدهایی که در طی سال نسبت به رفع آلایندگی اقدام نمایند. با درخواست واحد مزبور و تایید سازمان حفاظت محیطزیست از فهرست واحدهای آلاینده خارج میگردند. در این صورت. واحدهای یادشده از اول دوره مالیاتی بعد از تاریخ اعلام توسط سازمان مزبور به سازمان امور مالیاتی کشور. مشمول پرداخت عوارض آلایندگی نخواهندشد.
واحدهایی که در طی سال بنا به تشخیص و اعلام سازمان حفاظت محیطزیست به فهرست واحدهای آلاینده محیطزیست اضافه گردند. از اول دوره مالیاتی بعد از تاریخ اعلام توسط سازمان محیطزیست مشمول پرداخت عوارض آلایندگی خواهند بود.
عوارض موضوع این تبصره در داخل حریم شهرها به حساب شهرداری محل استقرار واحد تولیدی و در خارج از حریم شهرها به حساب تمرکز وجوه موضوع تبصره (2) ماده (39) واریز میشود. تا بین دهیاریهای همان شهرستان توزیع گردد.
تبصره2- در صورتی که واحدهای تولیدی به منظور ارتقاء مهارت و سلامت کارکنان خود مراکز آموزشی و ورزشی ایجاد کرده و یا در این خصوص هزینه نمایند. با اعلام وزارت کار و امور اجتماعی میتوانند ده درصد (10%) عوارض موضوع بند (الف) این ماده را تا سقف هزینه صورت گرفته درخواست استرداد نمایند. در صورت تایید هزینههای مزبور توسط سازمان امور مالیاتی کشور. وجوه مربوط قابل تهاتر یا استرداد حسب مقررات این قانون خواهدبود.
تبصره3- به منظور تاسیس و توسعه واحدهای آموزشی مورد نیاز در مناطق کمتر توسعه یافته. معادل نیم درصد (5/0%) از عوارض وصولی بند (الف) این ماده در حساب مخصوص در خزانه به نام وزارت آموزش و پرورش واریز میگردد و معادل آن از محل اعتباری که در قوانین بودجه سنواتی منظور میگردد در اختیار وزارت یاد شده قرار خواهد گرفت تا توسط وزارت مزبور در امر توسعه و احداث مراکز آموزشی مورد نیاز در مناطق مزبور هزینه گردد. آئیننامه اجرائی این تبصره به پیشنهاد مشترک وزارتخانههای آموزش و پرورش. کشور و امور اقتصادی و دارایی به تصویب هیات وزیران میرسد.